एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता : युद्धको छायाँ
शनिबार, १९ कात्तिक २०७९, ०६ : १९
आकाश उज्यालो हुनुपर्ने
कालोपोतो दलेर
राक्षसी किन भएको होला ?
पूर्वमा लाली हैन, ज्वारभाटा उठेको छ
क्रिमियामा यतिबेला ।
प्रिय कविका शब्दहरू भोकै छन््
मेरो आँखाका परेला काँचै छन्
युद्धमा दुईवटा लडाकु विमान चिप्लिएर
नदीलाई विकृत पारेका छन्
खेतबारीमा बालीनाली बाँझै छन् ।
समयको उचित मौसममा
घाँसको अनुचित गला रेटिएको छ
उल्टो सपना संस्करणमा
गाईवस्तु र चरनका खर्कहरू
तोपका गोलाले भरिएका छन्
गोलीका पुराना खोकाका टुक्रा
पानी बनेर धाराबाट तपतप चुहिन्छन्
तिमीलाई खाली हात देखाएर
अनौठो सलाममा
खाली उपत्यकामा
आकाश लम्बिदै छ
तिम्रो पछाडि छायाँ छ युद्धको ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
