एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता : झरी
आइतबार, २४ साउन २०७८, १४ : ०१
-निरज आचार्य
श्रावणको कुनै साँझ थियो
झमझम दर्केको झरीबाट जोगिन
रुखको ओत लागेकी तिमी
अङ्ग अङ्ग निथ्रुक्क
कति मादक देखिएकी थियौ
भिजेको कपालबाट निधारमा झरेको पानी
आँखाको गाजल पखाल्दै
तिम्रो अधर चुम्दै थियो
चिसोले थरथर काँपेँका ओठहरू
ऊफ ! कति मोहक थियो त्यो क्षण
म अर्को रुखमुनि निथ्रुक्क
कर्के आँखाले
घरी तिमीलाई घरी सडक हेर्दै थिएँ
अनि कामना गर्दै थिएँ त्यो क्षण त्यहिँ रोकियोस् भन्ने
बिस्तारै झरी रोकियो पनि, मौसम बदलियो पनि
अनि थाहै नपाई वर्षौं बित्यो पनि
हिजो, साउने झरीको रात
त्यही बाटो हिँड्दा
एक जोडी उसैगरी रुखमुनी ओत लागेको देखेँ
लाग्यो समय बिते पनि
मिजाज कहाँ बदलिन्छ र ?
प्रकृति को पनि, मन को पनि ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
